Пламенот од божиќната свеќа открива многу работи: Внимавајте на која страна се наведнува!

На најрадосниот христијански празник треба се’ да започнете правилно уште наутро. Миробожењето по обичај се правело меѓу мажот и жената, само мажот не се миробожел со жената.

Кога се миробожи, се вели: „Мир Божји, Христос се роди. Му се поклонуваме на Бога и на Христовото раѓање!“.

Се палат свеќи. Некогаш тие се правеле од домашен восок. Свеќата им е наменета на живите и колку што има живи луѓе во куќата, толку свеќи треба да се запалат, се собираат заедно и се обвиткуваат со црвена свила. Свеќите се палат во пченица или во некое друго жито.

Во црква се оди рано, а кога луѓето ќе се врателе, тогаш ја поставувале трпезата.

Покрај разните јадења и пијалаци, на средна на масата се става така украсена свеќа. Пред да се седне на маса, се пали свеќата и се кажува молтива, се зачадува куќата, трпезата и домашните со темјан. Додека свеќата гори, се гледа во која насока се наведнува пламенот и како се разлева восокот.

Ако восокот од свеќата се разлева по житото, се смета дека ќе има добар род, на која страна се наведнува пепелот и пламенот се сметаа дека таа страна ќе роди.

Кога ќе се стигне до половина јадење, свеќата се гасне и тоа така што се зема парче лушпа од лук, се потопува во вино и потоа така се гасне свеќата, тоа парче потоа се јаде, а сите пробуваат од виното. Ронките од трпезата не се фрлаат, туку им се даваат на стоката или кокошките.