Многу современи парови имаат тенденција да бидат во симетрични односи, каде што и двете лица настапуваат подеднакво. Сепак, поради недостаток на разговор, тие честопати ќе завршат во комплементарни односи.
Секој пар одлучува за својата врска кои се нивните приоритети, што е фер, а што не, и тие одлучуваат кој е одговорен за врската. Паровите често се стремат кон „еднакво“ партнерство, но како тоа точно изгледа зависи од парот.
Според терапевтот Елизабет Ерншо, паровите денес обично спаѓаат во две категории: комплементарни или симетрични.
Што е комплементарна врска?
Комплементарната врска може да изгледа како она што се сметало за традиционално кај паровите. Комплементарна врска е онаа во која едното лице работи X, а другото Y. Партнерите делат одговорности така што секоја личност е одговорна за различен аспект на заедничкото живеење.
На пример, во традиционална хетеросексуална врска, мажот би бил хранител задолжен за заработка и управување со пари, додека жената би била домаќинка задолжена за готвење, чистење и грижа за деца.
Што е симетрична врска?
Во симетрична врска, акцентот и важноста се ставаат на еднаквиот напор на двајцата партнери во сите области, наспроти тоа што секоја личност прави нешто за да ја надополни другата.
Ова значи дека и двете лица избираат да влезат во врска во која секоја личност има слични улоги. Двајцата партнери работат; двајцата партнери се согласуваат да помогнат во воспитувањето деца и да се одржува куќата и слично. Но, во ваквите врски заеднички проблем е што на крајот менталниот товар и поголемиот дел од домашните работи паѓаат на жената.
Симетричните врски денес стануваат сè попопуларни.
Дали е едниот вид подобар од другиот?
Поврзани објави
Според Елизабет, ниту едниот ниту другиот вид врска не е здрава.
„Нема ништо супериорно во ниту една врска. Успешните врски можат да се создадат од комплементарни и симетрични врски се додека обајцата во врска искрено се согласуваат за договорот“, изјави Елизабет.
Проблемите се јавуваат, вели таа, кога паровите мислат дека доживуваат еден вид врска кога реалноста е поинаква или кога не можат да се договорат за тоа што сакаат да бидат.
Многу модерни парови имаат тенденција да бидат во симетрични врски, каде што секоја личност го прави поголемиот дел од работата подеднакво. Сепак, поради недостаток на разговор, тие честопати ќе завршат во комплементарни односи. Кога тоа ќе се случи, тоа може да доведе до незадоволство и конфузија. Истото им се случува на паровите кои изјавуваат дека би сакале комплементарна врска, а всушност, една личност навистина сака симетрична врска.
Дури и меѓу луѓето кои тврдат дека сакаат порамноправна врска (т.е. симетрична врска), жените сепак завршуваат со повеќето домашни работи.
Менталното оптеретување се однесува на жената која е надлежна за надзор над задачите со цел партнерот да ги извршува, потсетувајќи го да го направи својот дел од задачите и повторно на крајот жената треба да испланира сè.
Во симетричните врски, паровите често ги делат домашните работи и грижата за децата на еднакво рамниште – но забораваме да го земеме предвид тој ментален товар, најмногу затоа што како култура, ние едноставно ги социјализиравме жените автоматски да ја преземаат таа улога, а социјализираните мажи воопшто да не ја регистрираат.
Ниту симетричните, ниту комплементарните врски не се „поквалитетни“ од другите. Она што е важно е вие и вашиот партнер да се согласите за вашите улоги и одговорности во врската. Во овој случај, важно е луѓето да разговараат едни со други за тоа дали ги исполнуваат очекувањата.
Прочитајте и: 5 причини поради кои браковите најчесто се распаѓаат
ФОТО: Unsplash