Синдром на најстарото дете: Предизвици со кои се соочуваат само најстарите ќерки

Иако не е призната психијатриска состојба, синдромот на „најстара ќерка“ е честа несвесна семејна улога што многу млади девојки ја наследуваат кога ќе станат најстаро дете. Предизвиците со кои се соочува најстарата ќерка во семејството може да варираат во зависност од културните, семејните и индивидуалните фактори.

Ова се пет вообичаени предизвици со кои се соочуваат најстарите ќерки.

1. Притисок да се биде пример
Притисокот да се биде добар пример често се очекува од најстарата ќерка е во континуитет, без разлика дали се работи за академски достигнувања, однесување или други аспекти од животот. Овој притисок може да создаде стрес, бидејќи таа чувствува потреба секогаш да биде пример за нејзините помлади браќа и сестри.

2. Преземање на родителски обврски
Во некои семејства, најстарата ќерка може да преземе „родителска“ улога, што значи дека од неа се очекува да ги преземе родителските одговорности како што се грижата за браќата и сестрите, управувањето со домашните работи или давањето емоционална поддршка на родителите. Ова дополнително ја оптоварува нејзината улога во семејството.

3. Ограничена слобода
Најстарата ќерка може да се соочи со ограничена слобода поради построги правила и очекувања во споредба со помалите браќа и сестри. Родителите може да бидат повнимателни или поконзервативни со своето првороденче, што може да предизвика чувство на воздржаност или ограничување.

4. Силеџиство од помлади браќа и сестри
Бидејќи родителите често се попустливи со помалите деца, постарата ќерка може да доживее построг пристап. Овој третман ја прави почувствителна на можно малтретирање од најмладите во семејството. Освен тоа, создава чувство дека фаворизирањето е присутно кај помладите браќа и сестри.

5. Притисок да напредувате во кариерата
Најстарите ќерки честопати се соочуваат со очекувањата на родителите дека ќе се истакнат на академски план, ќе продолжат со престижни кариери или ќе ги исполнат семејните обврски. Ова дополнително го зголемува притисокот врз нив да ги исполнат или надминат родителските очекувања, што може да биде предизвикувачко и стресно.