Милан Калиниќ за катастрофалната несреќа што ја предизвика – Воланот беше во градите на возачот, не даваше знаци на живот!

Актерот и водител Милан Калиниќ ги замени улогите со сопругата Сандра Калиниќ во емисијата „Преживеани“ (таа беше водителка, а тој гостин), и сподели трауматично животно искуство кое му се случило пред осум години.

Имено, целото семејство Калниќ доживеало сообраќајна несреќа, а пеколното искуство ги променило од корен.

Преживеавме тежок и стресен настан. Направив нешто и многумина можеа да не преживеат. Тогаш сфатив колку се’ може да се смени за миг, и колку е скапоцено да се ужива во секој момент и во секоја секунда – се присети Милан, а неговата сопруга продолжи:

Се работи за сообраќајната несреќа што се случи на Копаоник во 2015 година.

Милан, Сандра и нивните две деца Вук и Теа заминале на одмор на познатата планина, но се случила неочекувана несреќа.

Одевме на скијање на Копаоник. Вук имаше три и пол години, а Теа шест и пол години. Прекрасен ден, но пред тоа падна снег. Снегот се топеше и коловозот беше влажен. Најлоши услови на пат. Се возиме и имаме прекрасна атмосфера во автомобилот. Веќе се приближувавме до Брус и наидовме на остриот свиок, кој се нарекува „долгиот свиок“. Локалните жители го викаат и „крива на смртта“. Не брзав, возев нормално. Скршнав, додадов гас мислејќи дека излегувам од свиокот. Тоа беше доволно. Тука беа унгарски државјани во два автомобила. Првиот автомобил успева да ме избегне, додека вториот автомобил имаше помалку вешт возач. Буквално имавме директен судир со автомобилите. Беше страшно – се сеќава Калиниќ.

Сега, не знам како беше од гледна точка на возач, но од гледна точка на сувозач, се сеќавам на тапиот удар и дека ти викнав: „Леле, Милан!“ – додаде Сандра.

Милан продолжи да се потсетува на страшниот настан:

Тоа беше страшен удар. Целосно се завртевме обратно поради силата на ударот. Страшен момент. Тогаш човек не е при себе. Сега сфаќам дека имам целосно разбирање за тоа кога ќе слушнеме дека некој избегал од местото на страшната сообраќајка. Не треба веднаш да ја осудувате таа личност. Затоа што во тој момент не ја контролирате ситуацијата. Ништо не ми беше, само удрив со раката, но тоа е таков стрес, како да го напуштате сопственото тело, како да сте во транс. Буквално, тогаш не сте одговорни за вашите постапки. Реагирав како што треба, но ги разбирам луѓето кои не реагираат така. Теа и Вук почнуваат да врескаат, а сите се во шок и во хистерија. Бог го направи тоа, веројатно, од вистински причини. Автомобилот ни беше голем, другиот помал. Сите излетаа од тој автомобил – вели потресениот Калиниќ, а неговата сопруга додава:

Морав да бидам прибрана поради децата. И двајцата имаа хематоми на главите. Раката ти беше отечена…

Никој од луѓето кои дојдоа да помогнат не веруваше дека има преживеани. Сите излетаа од тој автомобил. Испаднаа скиите, куферите… Ги гледам сите тие луѓе, врескаат, шок… Приоѓам до автомобилот и гледам дека на возачот воланот му е во градите. Беше наведнат над воланот и лежеше со отворени очи. Гледам мртов човек. Тоа е најлошиот момент во мојот живот. Гледам човек кој не дава знаци на живот, тој е мртов. Го гледам и си велам: „Убив човек!“ Чувствувам дека сум покрај себе, се свртев кон автомобилот, ве гледам тебе, Теа и Вук. Си велам: „На сите им го уништив животот! Јас им го уништив животот на моите деца!” Пекол, крај, готово. Нема живот. Се вртам кон тој човек, ги гледам тие луѓе… Во главата почнува да ми се врти. Тоа е шок во кој не знам што да правам, кому да помогнам. Со аголот на моето око гледам дека неговиот мал прст трепери како и целата рака. Само неколку секунди беше во шок, си дојде на себе. Брзо го заобиколувам автомобилот, кинам, кршам сè. Брзата помош и полицијата се појавија со неверојатна брзина – се присетува Милан, и открива дека унгарскиот државјанин кој бил зад воланот имал најмалку повреди во споредба со преостанатите патници, но тој бил единствениот чиј живот бил во опасност.

Унгарецот кој бил зад воланот набрзо бил пренесен во Белград. Несреќата била во тоа што тој бил инвалид, кој имал операција на срцето и има само еден бубрег, а по несреќата имал внатрешно крварење.

Докторот ми рече: „Милан, нема да преживее до Белград“. Петнаесетте-дваесетте што следуваа беа најголемата агонија во мојот живот – признава Милан Калиниќ.

Семејството Калниќ по несреќата помина низ низа непријатности, но оваа приказна наиде на среќен крај за сите нејзини актери.

Сите преживеавме, продолжуваме позитивно – истакна актерот на крајот од својата исповед.