Детските стравови никогаш не треба да се потценуваат и овие се причините зошто

Повеќето стравови кај децата се специфични за возраста и исчезнуваат сами со текот на времето. Сепак, од родителите зависи дали овие стравови ќе траат подолго отколку што треба и ќе се претворат во фиксации. Најважни се трпеливоста и градењето на однос на доверба со детето.

Постојат неколку начини на кои можете да им помогнете да ги надминат своите стравови. Играњето улоги или криенка ќе им помогне да се ослободат од стравот од темнина, осаменост, затворен простор или непознати ситуации.

Така, тие градат самодоверба, стануваат посигурни и се помалку срамежливи. Сокривањето им олеснува на децата да поднесат недостаток на светло, бидејќи тоа е дел од играта. Додека е скриен, тој го слуша гласот на неговите родители што го бараат. Кога детето бара, преовладува стравот и неодлучноста. Претставата за драматизација им овозможува на најмладите да ги надминат стравовите затоа што играат и позитивни и негативни улоги на ликови од приказни и бајки.

Претворете го вашиот дом во мал театар и кога децата сами глумат застрашувачки ликови и ќе им додадат смешни одлики, тие повеќе нема да се плашат од нив. На децата ќе им се допадне и играта „лилјак“. Додека со врзани очи ги бараат пријателите, тие полека ќе се навикнат на темнината.

Кој метод и да го изберете, многу е важно да не останете рамнодушни на поплаките на детето. Нивните стравови можеби се безначајни и бесмислени за вас, но тие се огромни за нив. Запомнете дека дури и стравовите на возрасните не се секогаш реални и очигледни (некои се плашат од пајаци, додека други ги чуваат како домашни миленици).

Експертите истакнуваат дека околу третата година треба да се очекуваат визуелни стравови (од маски, различни луѓе, можеби дури и многу стари), како и оние од темнина, осаменост и животни. Околу четиригодишна возраст, покрај гореспоменатото, постои и аудитивен страв – од гласни звуци, како што се сирените. Како што расте детето, така растат и стравовите.

Околу петгодишна возраст, стравот од животни и чудовишта полека исчезнува, но страдаат од специфични опасни ситуации: повреда, пад, каснување од куче… Пред да тргнат на училиште, се појавуваат стравувања од натприродно (духови, вештерки), потоа страв дека некој е скриен под нивниот кревет. Страв од загуба во непознат простор, страв од осаменост, смрт и крв.

Околу седумгодишна возраст постои страв од крадци и опасни луѓе, честопати предизвикани од филмови и што слушаат. Од осумгодишна возраст, т.н. „Детски стравови“ и почнуваат да се плашат од вистински опасни работи и ситуации.

Прочитајте и: Родителите треба да внимаваат: Еве какви фотографии во никој случај не треба да објавувате јавно