Еве зошто мажите ги оставаат добрите жени: Едноставно е!
Цитат од руската писателка објаснува сè
Еден од главните парадокси во врските е тоа што мажите ги оставаат добрите жени…
Имам пријател кој многу прагматично му пристапи на бракот. Не очекуваше дека ќе се вљуби, па одбираше жена според некој свој принцип.
Детално ја проучуваше личноста на сите жени што ги познаваше, а кои по годините и животниот стандард одговараа на позицијата на негова сопруга. Бараше дама без лоши навики, без наследни болести, со манири и вкус, да нема раѓано, односно да нема деца од претходни бракови, да има кулинарски вештини, смисла за хумор, богат духовен свет.
Дали таква жена навистина постои? А потоа тој одбра. И го доби тоа што го сакаше: неговата жена работеше, го одржуваше станот беспрекорно чист, ги гледаше најновите филмови и читаше бестселери.
Никогаш не се жалеше на лошо расположение или главоболка. И никогаш не се жалеше на своето здравје. Двојката почна да планира дете.
А потоа човекот сфати дека сè уште ја бара таа некоја „совршена“ жена. Изгледаше дека го доби тоа што го сакаше. Но му недостигаше нешто. Сфати дека неговата сопруга му е здодевна и покрај тоа што ги исполнуваше сите негови очекувања.
Се затекна себеси како бара слатки црти на лицета, насмевка, поглед од кој срцето би му затреперило. Сфати дека понекогаш сака посилни емоции. А кај неговата жена сè е толку одмерено и чисто, како на интензивна нега. Ниту една причина за љубомора, ниту еден сомнеж.
Во главата му одѕвонуваше: „Ако ја оставиш оваа жена, ќе направиш грешка. И други одвај ќе дочекаат да ја зграбат. Таа навистина е многу добра. Но животот со неа е толку здодевен.“
Поврзани објави
Вака размислува некој што држи врапче во рака, а со копнеж гледа во гулабот на гранка!
Татјана Устина, руска писателка, прецизно забележала ваква ситуација во една од нејзините книги:
„Неговата бивша жена е добра личност. Не е лута, не е алчна, не троши пари, оди на работа. Не излегува, не пие, нејзините родители се нормални. Му стануваше сè поинтересно тоа што таа не е: лута, скандалозна… Се сети на работите што таа не ги правеше…
Можеби ја сакаше својата работа или џез или слики од модерни уметници или брзи автомобили? Можеби сакаше да прави пити, да му чита книги на детето, да зборува за војната, да посетува музеи? Но што правеше со страст?
Овде се двоумеше и некое време се мачеше да се сети што е тоа што неговата сопруга особено го сакаше и го правеше со страст.
Излезе дека нема такво нешто. Или барем во многуте години брак, никогаш не дозна.“
Така и мојот пријател на крајот ја остави совршената жена, бидејќи на крајот – совршената жена за него едноставно не беше добра жена!